« Ωδή στη Σαντορίνη » διαβάζει η Κατερίνα Οικονομίδη

« Ωδή στη Σαντορίνη » διαβάζει η Κατερίνα Οικονομίδη

Κατερίνα Οικονομίδη

Γνωριστήκαμε στο χωριό Revest-les-Eaux που βρίσκεται βόρεια της Τουλόν πίσω από το Mont-Faron. Πιο συγκεκριμένα σε ένα ευχάριστο μέρος που ονομάζεται « LE CERCLE » ένα lounge bar στο κέντρο του χωριού που ανήκει στον Aurélie Magnoni, έναν καλλιτέχνη από την Τουλόν.

Πέρασα λίγο καιρό στην Ελλάδα, κυρίως στην Αθήνα, και έχω κρατήσει μια εξαιρετική ανάμνηση αυτής της χιλιόχρονης πόλης όπου βυθίζονται οι ρίζες του πολιτισμού μας. Αυτό διευκόλυνε πολύ την γνωριμία μας. Μπορέσαμε να μιλήσουμε για την πόλη και τα νησιά. Η Κατερίνα γεννήθηκε στο διάσημο νησί της Ρόδου που όλοι γνωρίζουν το κολοσσιαίο άγαλμά της. Ο Κολοσσός της Ρόδου στήθηκε το 292 π.Χ και καταστράφηκε εξήντα πέντε χρόνια μετά την κατασκευή του από έναν σεισμό το 227 π.Χ .

Συνεδρία ηχογράφησης

Εκείνη μιλάει πολύ λίγα γαλλικά και εγώ δεν μιλάω ελληνικά, οπότε έπρεπε να επικοινωνούμε στα αγγλικά όπως έκαναν με την λατινική γλώσσα κατά το παρελθόν.

Έτσι έμαθα ότι η Κατερίνα είναι ηθοποιός…

Μόλις είχα τελειώσει τη « Σαντορίνη », μία σύνθεση προς τιμή του Έλληνα ποιητή και της « Ωδής » του, συνοδευόμενη από μία σειρά ασπρόμαυρες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου στο συναρπαστικό νησί.

Ένιωσα, κατά συνέπεια, ότι αυτό το ποίημα ειπωμένο στα ελληνικά πάνω σε αυτή τη μουσική θα ήταν το επιστέγασμα ενός πειστικού καλλιτεχνικού έργου.

Χωρίς πολύ δισταγμό της πρότεινα να διαβάσει το ποίημα «Ωδή στη Σαντορίνη» του Οδυσσέα Ελύτη. Εκείνη δέχτηκε. Οι ηχογραφήσεις μπορούσαν τότε να ξεκινήσουν…

–

Ελπίζω το πνεύμα του Έλληνα ποιητή να βρίσκεται σε αρμονία με την αισθητική της μουσικής.

Σαντορίνη – Οία

Οδυσσέας Ελύτης…

–

…(πραγματικό όνομα: Οδυσσέας Αλεπουδέλης) (Ηράκλειο Κρήτης, 2 Νοεμβρίου 1911 – Αθήνα, 18 Μαρτίου 1996), ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του ’30.

Βραβεύτηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, ο δεύτερος και τελευταίος μέχρι σήμερα Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Γνωστότερα ποιητικά του έργα είναι τα Άξιον Εστί, ο Ήλιος ο πρώτος και οι Προσανατολισμοί. Διαμόρφωσε ένα προσωπικό ποιητικό ιδίωμα και θεωρείται ένας από τους ανανεωτές της ελληνικής ποίησης. Πολλά ποιήματά του μελοποιήθηκαν, ενώ συλλογές του έχουν μεταφραστεί μέχρι σήμερα σε πολλές ξένες γλώσσες. Το έργο του περιλαμβάνει ακόμα μεταφράσεις ποιητικών και θεατρικών έργων.

Υπήρξε μέλος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Έργων Τέχνης και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Κριτικής, αντιπρόσωπος στις Rencontres Internationales της Γενεύης και Incontro Romano della Cultura της Ρώμης.

• https://el.wikipedia.org/wiki/Οδυσσέας_Ελύτης

Ode To Santorini

Odysseas Elytis

↑↑↑↑

You emerged from a thunderpeal’s entrails
Shuddering amid repentant clouds
Bitter stone, proved, proud
You sought the sun for the first-martyred witness
To confront the perilous splendor together
To head out to sea with a cross-bearing echo

Sea-wakened, proud
You lifted up your stone breast
Speckled with the southwind’s inspiration,
For pain to inscribe its very heart there
For hope to inscribe its very heart there
With fire with lava with smoke
With words that convert the infinite
You gave birth to the voice of day
You set up the bells on high
In the green and rose stretches of aether
Bells rung by the exalted mind
Glorifying the birds in mid-August light

Beside waveroar, beside anguish of seafoam
Through the eucharists of sleep
When night roamed the deserts of stars
Searching for the testimony of dawn,
You felt the joy of birth
You leapt first into the world
Born to the purple, sea-risen
You sent to the far horizons
The blessings that grew in the sea’s night-vigils
To caress the hair of dawn’s fifth hour.

Queen of Aegean pulses and wings
With the words to convert the infinite
With fire with lava with smoke
You found the great lines of your destiny

Now before you justice opens out
Black mountains float in the glow
Desires prepare their craters
In the heart’s tormented land,
And from hope’s struggle a new earth prepares itself
To step there with eagles and banners
One morning filled with iridescence
The race that vivifies dreams
The race that signs in the sun’s embrace.
O kore of exceeding anima
Naked sea-risen
Open the splendid gates of man
That the landscape be fragrant with health
That feeling with open wings aflutter
Sprout with a thousand colors
And freedom blow from everywhere

Amid the wind’s preachings flash out
The new and perpetual beauty
When the sun of the third hour rises
All glaucous to play the pipe organ of Creation.